De vee-industrie is een grootschalige, geindustrialiseerde Holocaust. Deze man [Trump] is Hitler. Wilders is op weg Hitler te worden
Wanneer mensen duidelijk moet worden gemaakt dat we te maken hebben met een kwalijke situatie of persoon, is het bij opiniemakers niet ongebruikelijk om de Holocaust, als maatstaf voor het ultieme kwaad, erbij te halen.
Zo ook Paus Franciscus die, notabene aan de vooravond van Jom Hashoa (de internationale herdenkingsdag van de Holocaust), stelde dat “veel vluchtelingenkampen net concentratiekampen zijn’.
In de eerste plaats gaat deze vergelijking natuurlijk compleet mank. (Is er een beleid van overheidswege om vluchtelingen uit te roeien? Worden alle bezittingen van vluchtelingen bij aankomst geroofd en de identiteit vervangen door een getatoeëerd kampnummer?) Ook kun je vraagtekens zetten bij de effectiviteit van een dergelijke godwin. Belangrijker lijkt echter de wijze waarop dergelijke vergelijkingen het leed van de Holocaust zelf marginaliseren.
Toegegeven, feitelijk kan alles met alles vergeleken worden. Maar afgezien of het nuttig is, is er ook de lading die een vergelijking met zich meebrengt. Hoewel de vaststelling dat Hitler vegetariër was feitelijk correct is, is het begrijpelijk dat iemand als Marianne Thieme er niet van gediend zal zijn met Hitler vergeleken te worden vanwege de connotatie.
Al met al lijken dergelijke vergelijkingen vooral een trivialisering van de geschiedenis voor goedkoop (emotioneel) gewin over de hoofden van zes miljoen vermoordde Joden. Iets waar het Centraal Joods Overleg zich dan ook met klem van distantieert.
